In my practise I try to immerse myself in a subject and respond visually to its themes, allowing the work to appear organically through a reflective process of research and interpretation. I’m interested in depicting unconventional world-views in order to suggest possible alternatives to the exploitative relationship we have with our environment. During this project I’ve been tackling the concept of Panpsychism, a theory that claims all matter is conscious and therefore consciousness is fundamental.
As Panpsychism suggests if all self-organising systems from atoms to stars, possess some form of awareness then our entire universal landscape seemingly becomes animated, a vital network of existence. Consciousness is not a unique by-product of the human brain but a force that permeates everything, so does this mean we are more connected than we realised? I want my illustrations to work as an imagining of the inner workings of a conscious being or perhaps the entire web of consciousness that stretches across the universe. A vibrant pulsing depiction of a realm we cannot yet see, and don’t really understand.
The recurrent cow motif is significant because it has become my symbol for the every-being which has been subjected to exploitation and to whom we’ve imposed our current modes of hierarchical domination upon. Perhaps if we saw the world as Panpsychist do, full awareness and pulsing with life, we could sustain a more harmonious relationship with the vital network we are a part of. I hope these bright rhythmic landscapes of anthropomorphised cows communicate this notion of horizontal instead of hierarchical existence, of mutual respect and connection to the world around us. It seems as though a radical shift in understanding is required in order to move forward into a more sustainable future, perhaps Panpsychism offers a better alternative to seeing the rest of the universe as soulless filler for our small individual worlds.
Yn fy arfer rwy’n ceisio ymdrochi mewn pwnc ac ymateb yn weledol i’w themâu, gan alluogi’r gwaith i ymddangos yn organig trwy broses fyfyriol o ymchwil a dehongli. Mae gennyf ddiddordeb mewn dangos safbwyntiau anghonfensiynol ar y byd er mwyn awgrymu dewisiadau posib eraill i’r berthynas gamfanteisiol sydd gennym â’n hamgylchedd. Yn ystod y prosiect yma dwi wedi mynd i’r afael â chysyniad Panseiciaeth, damcaniaeth sy’n honni bod yr holl fater yn ymwybodol ac felly mae ymwybyddiaeth yn sylfaenol.
Fel a awgrymir gan Banseiciaeth, os yw pob system hunandrefnus o atomau i sêr yn meddu ar ryw fath o ymwybyddiaeth mae’n ymddangos yr aiff ein tirwedd gyffredinol wedi’i hanimeiddio, rhwydwaith hanfodol o fodolaeth. Nid yw ymwybyddiaeth yn sgil-gynnyrch unigryw yr ymennydd dynol ond yn rwym sy’n treiddio popeth, felly ydy hyn yn golygu ein bod i gyd yn fwy cysylltiedig nag yr oeddem yn sylweddoli? Rwyf eisiau i fy narluniadau weithiau fel dychmygu gweithiau mewnol bodolaeth ymwybodol neu efallai y we ymwybyddiaeth gyfan sy’n ymestyn ar draws y bydysawd. Darlun bywiog sy’n pylsio o barth na allwn ei weld eto, nad ydym yn ei ddeall yn iawn.
Mae’r motif buwch ailadroddus yn arwyddocaol gan mai dyna fy symbol i ar gyfer pob un bodolaeth sydd wedi bod yn destun ein camfanteisio ac ar bwy rydym wedi gosod ein moddau dominyddu hierarchaidd. Efallai petaem yn gwneud y byd fel y mae Panseicwyr yn ei weld, yn llawn ymwybyddiaeth ac yn pylsio gyda bywyd, gallem gynnal perthynas fwy cytûn â’r rhwydwaith hanfodol yr ydym i gyd yn rhan ohono. Rwy’n gobeithio bod y tirluniau rhythmig o wartheg wedi’u hanthropomorffeiddio’n cyfathrebu’r syniad hwn o fodolaeth lorweddol yn hytrach na hierarchaidd, o barch ar y cyd a chysylltiad â’r byd o’n cwmpas. Mae’n ymddangos bod angen symudiad radicalaidd mewn dealltwriaeth er mwyn symud ymlaen at ddyfodol mwy cynaliadwy, efallai bod Panseiciaeth yn cynnig dewis gwell i weld gweddill y bydysawd fel deunydd llenwi dienaid ar gyfer ein bydoedd bychain unigol.
