I make Still Life oil paintings with subject originating from my surroundings, typically including pubs, commercial products and text from labelling. I make observational drawings that are further developed based on my own associations. These association include humorous aspects that are sort of in jokes between myself and them. It is not integral that each aspect of form is understood in the context that it was painted, but that there is an intrigue into subjective forms and shifts that convinces of the painted realities existence. A painting should convincingly exist according to its own rules and logic.
Painting speculates beyond our limited perspective on actual reality. Our experience of visual perspective can be divided into a) visual information from actuality and b) how the mind processes it. Both sides dictate a perspective relevant to our interactions within direct surroundings. My practice concerns what can be created from moments of visual speculation, expanding beyond usual perspective. In viewing my work I therefore want to show a new potential for rules and logic that can be fact within a painting. This questions beyond limitations on both physical observation and the potential ways the mind could process form.
Speculating actuality consequently results in fracturing and re-constructing perspectives, relating to modernist ideology that is applicable throughout painting. By following associations subjective and metamorphic forms are generated through the process, giving incite to the minds potential when comprehending form. The process thus opens up speculation of our potential to generate and comprehend visual order.
Rwy’n gwneud paentiadau olew Bywyd Llonydd drwy ddefnyddio pethau sy’n deillio o’m hamgylchoedd, gan gynnwys fel arfer dafarndai, cynhyrchion masnachol a thestunau oddi ar labeli. Rwy’n gwneud lluniadau arsylwadol a fydd yn cael eu datblygu ymhellach yn seiliedig ar fy nghysylltiadau innau. Mae’r cysylltiadau hyn yn cynnwys elfennau doniol sydd yn fath o jôcs preifat rhyngof fi a nhw. Nid yw’n hanfodol deall pob elfen o’r ffurf yn y cyd-destun y cafodd ei beintio, ond bod rhyw chwilfrydedd o ran ffurfiau goddrychol a symudiadau a fydd yn darbwyllo bod y pethau real a gafodd eu peintio yn bodoli. Dylai paentiad fodoli gydag arddeliad yn unol â’i reolau a’i resymeg ei hun.
Mae peintio’n dyfalu y tu hwnt i’n persbectif cyfyngedig ni ynglŷn â realiti go iawn. Gellir rhannu ein persbectif gweledol i (a) gwybodaeth weledol o’r hyn sy’n bodoli’n wirioneddol a (b) sut bydd y meddwl yn prosesu’r wybodaeth hon. Bydd y ddwy ochr yn mynnu bod â phersbectif a fydd yn berthnasol i’n rhyngweithio o fewn amgylchoedd uniongyrchol. Mae fy ymarfer yn ymwneud â’r hyn y gellir ei greu o funudau o ddyfalu gweledol, gan ymestyn y tu hwnt i’r canfyddiad arferol. Drwy edrych ar fy ngwaith, rwyf felly am ddangos potensial newydd ar gyfer rheolau a rhesymeg a allai fod yn ffaith o fewn paentiad. Mae hyn yn cwestiynu y tu hwnt i gyfyngiadau ar arsylwi ffisegol a’r ffyrdd posib y gallai’r meddwl brosesu ffurf.
Felly, canlyniad dyfalu beth sy’n bodoli’n wirioneddol yw torri ac ail-gyflunio persbectifau, gan gysylltu ag ideoleg fodernaidd sy’n berthnasol i’r holl waith peintio. Drwy ddilyn cysylltiadau, caiff ffurfiau goddrychol a metamorffig eu cynhyrchu drwy’r broses, gan gyffroi potensial meddyliau wrth ddeall ffurfiau. Mae’r broses yn agor posibiliadau ynglŷn â’n potensial i gynhyrchu ac i ddeall trefn weledol.
