Illustration can positively shape our minds, altering fixed ideas by questioning our sense of reality. I create imagery by playing with materials and context, letting an element of chance coax the visual language into life. I use multiple processes such as drawing, painting, collage, animation, and sculpture to explore a theme, often simultaneously. Different techniques offer new threads of thought. I don’t feel my practice culminates in a specific final outcome, but rather suggests a way of seeing, of being. I recognise ambiguity as a distinct force in the work, harnessing it can instigate conversations around the lack of clarity it offers. Play is its partner. By encouraging the viewer to interact with the work, cajoling them to act out unknown scenarios can tickle their imagination. Colour and texture are vital in drawing people to the imagery, joyful combinations can lift the soul.
Nothing ends, much in life is uncertain, but it is crucial to maintain the conversation.
Gall darlunio siapio ein meddyliau mewn ffordd gadarnhaol, gan newid syniadau sefydlog trwy gwestiynu ein hymdeimlad o realiti. Rwy’n creu delweddaeth trwy chwarae gyda deunyddiau a chyd-destun, gan adael i elfen o gyfle meithrin yr iaith weledol yn fyw. Rwy’n defnyddio prosesau lluosog megis darlunio, paentio, gludwaith, animeiddio a cherflunio i ymchwilio i thema, yn aml ar yr un pryd. Mae technegau gwahanol yn cynnig edafedd meddwl newydd. Nid wyf yn gweld bod fy arfer yn dringo i ganlyniad terfynol penodol, yn hytrach mae’n awgrymu ffordd o weld, o fod. Rwy’n cydnabod amwysedd fel grym penodol yn y gwaith, gall harneisio hynny gychwyn trafodaethau ynglŷn â’r diffyg eglurder y mae’n ei gynnig. Chwarae yw ei bartner. Trwy annog y gwyliwr i ryngweithio â’r gwaith, gall darbwyllo nhw i actio sefyllfaoedd anhysbys allan roi hwb bach i’w dychymyg. Mae lliw a gweadedd yn hanfodol wrth ddenu pobl i’r ddelweddaeth, gall cyfuniadau hwyliog godi’r ysbryd.
Does dim byd yn dod i ben, mae llawer mewn bywyd yn ansicr, ond mae’n hollbwysig cynnal y sgwrs.
