We have never been so connected yet so alone. The internet has become integral to our daily lives, no element of our existence seems untouched by it. But have we been caught and paralysed in the web? We are constantly on display and exposed, yet anonymous. We seem to be both shouting and mute, intertwined and fragmented all at once.
Using a combination of sound, enclosed space, and figurative drawings in soft pastel on paper my work is an expression of my unease in this virtual world.
Dydyn ni erioed wedi bod mor gysylltiedig ac eto gymaint ar ein pen ein hunain. Mae’r rhyngrwyd wedi dod yn rhan ganolog o’n bywydau bob dydd, ac nid oes unrhyw elfen o’n bodolaeth heb ei gyffwrdd ganddi. Ond ydyn ni wedi ein dal a’n parlysu yn y we? Rydyn ni’n cael ein harddangos ac yn agored yn barhaus, ond eto’n anhysbys. Rydyn ni’n fel petaem ni’n gweiddi ac yn fud ar yr un pryd, yn gydgysylltiedig ac yn ddarniog.
Drwy ddefnyddio cyfuniad o sŵn, gofod cyfyngedig, a delweddau ffigurol mewn pastel medal ar bapur, mae fy ngwaith yn fynegiad o fy anesmwythyd yn y byd rhithiol hwn.
• https://www.miaoffelia.com
• https://www.instagram.com/offeliapain
