10,000 hours: Striving for Skill
Why is there a need to know the character and the intentions of the potter in order to appreciate the pots. A potter should not value himself higher than his pots, he maybe the maker like god. Like god he makes his pots and lets them live their lives and, like humans, it’s the pots that have personalities and character. We make life in plant pots, we drink tea in our mugs, we light the fire in candle ware, and we eat on our plates, yet we appreciate the maker more then we appreciate the pots.
I made these pots with the intention for people to appreciate these pots first. The appreciation of a pot is far more important to me, by learning its value we understand the sweat and blood gone into making these pots. We learn to appreciate the potter’s skill and value them through their pots. This is what I believe to be the highest credentials a potter can ever receive.
Pam mae angen deall cymeriad a bwriadau’r crochenydd er mwyn gwerthfawrogi’r crochenwaith? Er ei fod yn wneuthurwr fel duw, ni ddylai crochenydd roi gwerth uwch ar ei hun nag ar ei gynnyrch. Fel duw, mae’n creu ei ddarnau ac yn gadael iddyn nhw fyw eu bywyd, ac fel yr hil ddynol, mae i’r darnau bersonoliaethau a chymeriad gwahanol. Rydyn ni’n tyfu bywyd mewn potiau planhigion, yn yfed te o’n mygiau, yn cynnau tân mewn crochenwaith dal canhwyllau, ac yn bwyta oddi ar ein platiau, ac eto rydyn ni’n dal i werthfawrogi’r gwneuthurwr yn fwy na’r llestri.
Creais y llestri hyn gyda’r bwriad y byddai pobl yn eu gwerthfawrogi nhw yn gyntaf. Mae gwerthfawrogiad o’r llestr yn bwysicach o lawer i mi. Drwy ddysgu ei werth, rydym ni’n deall y chwys a’r gwaed a aeth i mewn i greu’r llestri hyn. Rydyn ni’n dysgu gwerthfawrogi dawn y crochenydd a’u gwerthfawrogi drwy eu llestri. Dyma, yn fy marn i, yw’r clod mwyaf y gall unrhyw grochenydd ei dderbyn byth.
